جوشکاری فلنج – فرآیند و تجهیزات
فلنج گردن جوش
توپی مخروطی بلند که به راحتی قابل تشخیص است فلنج گردن جوشکاری، تقویت اساسی اتصال را فراهم می کند. برای کاربردهایی که شامل فشار بالا، دماهای زیر صفر و/یا بالا هستند، یا کاربردهایی که در آن اتصال تحت مقدار خاصی تنش قرار می‌گیرد استفاده می‌شود.
مخروطی روی این نوع فلنج یک انتقال/تغییر مکان تنش صاف از ضخامت فلنج به لوله یا ضخامت دیواره اتصالات را ارائه می دهد. در شرایط خمش مکرر، ناشی از انبساط خط یا سایر نیروهای متغیر مفید است.
فرسایش در تنش اتصال و اتصال نیز توسط سوراخ داخلی این فلنج ها که با شناسه لوله یا اتصالات جفت شده مطابقت دارد، کاهش می یابد. این منجر به عدم محدودیت جریان می شود و از تلاطم در مفصل جلوگیری می کند. همچنین به کاهش فرسایش کمک می کند.
همچنین برای تشخیص عیب به راحتی رادیوگرافی می شوند.
این نوع فلنج به یک لوله یا اتصالات با یک نفوذ کامل، جوش V (جوش لب به لب) جوش داده می شود.
فلنج گردن جوش را می توان به عنوان فلنج توپی مخروطی یا فلنج توپی بالا نیز نامید.
همچنین نسخه‌ای به نام فلنج گردن جوش بلند وجود دارد که شبیه فلنج گردن جوش استاندارد است اما کشیده است. این اغلب به عنوان یک نازل برای یک بشکه یا ستون استفاده می شود.
فلنج Slip On
در مقایسه با فلنج های گردنی جوشکاری، لغزش روی فلنج آنقدر بادوام نیست. حدود دو سوم استحکام کمتر محاسبه شده تحت فشار داخلی و حدود یک سوم طول عمر دارد.
با این حال آنها با هزینه مواد کم هستند و نصب آسان است، بنابراین برای کاربردهای فشار پایین با خطر کمی نشتی مناسب تر است.
برخی از مزایای دیگر فلنج های لغزنده این است که برای نصب به فضای طولی زیادی در خط نیاز ندارند.
همچنین، تراز کردن آنها با طیف گسترده ای از قطرهای موجود بسیار دشوار است و در نهایت نیازی به برش دقیق در لوله ندارند.
بدون گردن برای قرار گرفتن لوله، لازم است اتصال با لوله را دوبار جوش داد. برای این کار از 2 جوش فیله در قسمت بیرونی و همچنین داخل فلنج استفاده می شود.
یک عیب لغزش روی فلنج این است که ابتدا یک لوله باید همیشه جوش داده شود و سپس فقط یک اتصالات.
به عنوان مثال نمی توان از ترکیب فلنج و زانویی یا فلنج و سه راهی استفاده کرد، زیرا این اتصالات انتهای مستقیم ندارند.
آنها برای اتصالات فشار بالا یا جاهایی که قرار است از مواد خطرناک استفاده شود مناسب نیستند.
فلنج جوش سوکت
فلنج های Socket Weld در ابتدا برای استفاده در لوله کشی با اندازه کوچک و فشار بالا ساخته شدند.
با استحکام ساکن آنها برابر با لغزش روی فلنج ها است، اما مقاومت خستگی آنها 50٪ بیشتر از لغزش دو جوش روی فلنج ها است.
قبل از جوشکاری، باید فاصله ای بین 1/16 اینچ و 1/8 اینچ بین فلنج یا اتصالات و لوله ایجاد شود.
این امر برای انبساط لوله در سمت داخلی جوش و کاهش تنش پسماند است، بنابراین از ترک خوردن جوش روی اتصالات جلوگیری می کند.
اتصال با لوله با 1 جوش فیله در قسمت بیرونی فلنج انجام می شود.